Yanlış mı yaptım?

Konferans, sunum gibi birşey var. Salon kalabalık değil, boşluklar var koltuklarda. Adam orada geveliyor ve dinleyen de yok. Ben de dalmışım uzaklara. Adama bakıyorum ama görmüyorum. O an o kadar sessiz ki ortam. Sonra bir el dokunuyor omzuma. Yüzünde anlamlı bir gülümseme. "Çok yanlış yaptım diyorsun di mi?" diyor bana. O zaman anlamını yüklüyorum gülümsemenin. Her şey yerli yerine oturuyor. Yavaştan gözlerim doluyor. Ona göre pişmanlığın işareti gözyaşları benim içinse gururun. Gördüklerime rağmen-ki o karar hepsine engel olabilirdi, hiç keşke yapmasaydım demedim. Hatta uyaran da oldu. Bence o uyarı ters etki etti. Benim kararımın en büyük sebebiydi.